De dood…. je krijgt er vroeg of laat mee te maken
Vandaag, een spontaan gesprek bij de supermarkt. We kennen elkaar van vroeger, onze kinderen zaten op dezelfde basisschool. Toen moeders bij het schoolhek, nu allebei wat jaren ouder en een stuk levenservaring rijker.
Als iemand aan mij vraagt hoe het gaat, vertel ik over mijn nieuwe bedrijfstak, dat ik werkzaam ben in de uitvaartwereld. Altijd komt het gesprek dan op persoonlijke ervaringen met uitvaarten en ondernemers. Niet altijd even positief! Zo ook vandaag.
‘Had ik toen maar geweten dat het anders kan, helaas kunnen we het niet meer overdoen’.
Het verhaal dat ik vervolgens te horen krijg, is tenenkrommend. Hoe de uitvaartondernemer geen enkele toegevoegde waarde had voor deze familie, eerder een irritant blok aan het been was. Stijf, onpersoonlijk, niet luisteren, niet meedenken. Denken aan deze uitvaart doet nu nog pijn…..
Wat een gemiste kans. Wat ontzettend jammer.
Een uitvaartbegeleider is er voor de familie in rouw! Om hen bij te staan, te omringen met een luisterend oor, met oprechte aandacht. Om de familie te begeleiden op deze laatste dagen dat hun naaste er nog is. Om hen te inspireren bij het maken van de juiste keuzes. Keuzes die goed voelen voor de familie en die kunnen helpen bij het begin van de rouwverwerking.
Maar het is ook een voorbeeld van het toch totaal onvoorbereid zijn van deze familie. Nooit over nagedacht wat er op je af komt als een naaste overlijdt.
De dood! We krijgen er allemaal mee te maken. Vroeg of laat, verwacht of onverwacht, maar als het komt is het altijd een schok. En in die schrik bellen mensen vaak de verzekeraar! Dat hoort zo, staat gewoon op de polis: bij overlijden, bel onmiddellijk…..het telefoonnummer van de verzekeraar.
Dat kan goed gaan, maar ook een gemiste kans zijn.
Hoe fijn is het dat je op zo’n moment iemand kan bellen, die je al kent, die je bijstaat en die capabel is om je te begeleiden op weg naar de dag van de uitvaart. Iemand waar je je goed bij voelt, die je vertrouwt.
Sta er eens bij stil, wat je zou doen als je nu het bericht krijgt dat je vader, moeder, man, vrouw, zus, broer, kind overlijdt. Het idee alleen al kan je aanvliegen. Je eigen hoofd zit subiet vol watten, je voelt intens verdriet, bent radeloos, misschien wel in shock. Geen moment om nuchter na te denken. Dus… je belt het nummer op de verzekeringspolis.
Het is echt geen slecht idee om na te denken over een uitvaart op de manier waarop je een feest organiseert. Denk vooraf eens na over locaties, praat met verschillende mensen, laat je informeren wat de te verwachten kosten zijn. Maak een afspraak met vertegenwoordigers van deze bekende uitvaartverzekeringsmaatschappijen maar praat vooral ook eens met zelfstandig uitvaartondernemers. Zodat je voorbereid bent op de dood. Van je naaste, of van jezelf.
Vroeg of laat krijg je ermee te maken.
En… zoals Toon Hermans zei…ga nooit weg zonder te groeten!