Dag mooi mens!
Hij is een timmerman met twee rechterhanden. Een mooi mens met een hart van goud. Als ik hem en zijn vrouw voor het eerst ontmoet, heeft hij net gehoord dat hij ongeneeslijk ziek is. Ze willen graag praten over de op handen zijnde uitvaart.
Het wordt een mooi en open gesprek. Hij heeft dan nog zoveel energie dat hij zelf zijn kist wil maken. Uit mijn kistenboek pakt hij een voorbeeld van een puur natuur houten kist. Eentje die waardig is voor een timmerman.
We praten over van alles, mogelijke locaties, kosten, invulling van de ceremonie maar ook over hun leven, hun geschiedenis, hun plannen voor de nabije toekomst. Niets blijft onbesproken.
We nemen afscheid met het uitspreken van de wens dat ik voorlopig nog geen werk met deze familie heb.
Een paar maanden later, de telefoon gaat. Hij vraagt of ik wil komen. Zo snel mogelijk.
Ze zitten weer samen aan tafel, man en vrouw. Al meer dan 60 jaar samen. Maar dat zal niet lang meer duren. De laatste fase is ingegaan en meneer wil alles zelf zo goed mogelijk regelen.
Zijn meest urgente vraag is of hij thuis kan sterven. De wetenschap dat ze op een verdieping wonen en er geen geschikte lift is, maakt dat hij zich zorgen maakt. Het liefst blijft hij thuis, tot en met het einde. Het is voor hem en zijn vrouw een hele geruststelling als blijkt dat dat gewoon kan. Zelf ben ik wel blij dat ik voorbereid ben op deze situatie, maar ook onvoorbereid lossen we dit altijd op.
De kist heeft hij niet meer zelf gemaakt, de keuze voor een kist laat hij aan zijn gezin over. Hij heeft die laatste maanden andere zeer bewuste keuzes gemaakt en daar zijn kostbare tijd aan gegeven.
Met een warme handdruk en een ‘fijn dat we elkaar bij leven hebben leren kennen’ nemen we deze keer afscheid.
Enkele weken later is meneer overleden. Thuis, in bijzijn van zijn gezin. Zoals hij graag wou. Hij heeft alles geregeld en als we zijn map met informatie er bij pakken, valt het papier met de kist eruit. De keuze is duidelijk. Hoewel niet zelf gemaakt, komt hij wel in de zelf gekozen kist. Puur natuur, een timmerman waardig.
Dag, mooi mens!