Terug naar de natuur

‘Dit heeft me echt aan het denken gezet.’
‘Ik wist helemaal niet dat dit kon, wat mooi.’
‘Wat een prachtige sfeervolle locatie en wat een mooie persoonlijke ceremonie.’

Zomaar wat reacties van mensen, die onlangs een begrafenis bijwoonden op een natuurbegraafplaats. Natuurbegraven is in opkomst maar het is nog lang niet bij iedereen bekend. In onze omgeving zijn enkele natuurbegraafplaatsen en je bent vrij om zelf te kiezen op welke begraafplaats je begraven zou willen worden en zelfs op welke plek. In het bos, op de hei, in een open veld, naast het water, het is aan jou.

Op een natuurbegraafplaats gelden wel enkele regels. Het liefst kleed je een overledene in katoen, linnen of zijde en je zorgt natuurlijk dat de kist van massief hout is. Een wilgentenen mand of draagbaar kan ook en een mycelium kist is eveneens een goede optie. Dat laatste is nu nog wel prijzig. Mycelium zit normaal gesproken in de grond en vormt een netwerk van schimmeldraden dat de bodem gezond houdt. Van dit bijzondere stofje is een kist gemaakt en om het helemaal af te maken is er geen katoenen bekleding maar een bedje van mos. Kortom, het gebruik van biologisch afbreekbaar materiaal is gewenst, want daarmee verklein je de belasting van het milieu.

Nog iets moois, op de natuurbegraafplaats geldt eeuwige grafrust. Geen gedoe met verlenging van grafrechten. En qua kosten is het niet eens echt duurder dan een gewone begraafplaats, zeker als je rekent dat bij die laatste ook nog een grafsteen nodig is. Op een natuurgraf komt geen grafsteen. Hooguit een boomschijf met een korte tekst. Die boomschijf zal op termijn vergaan. Nabestaanden weten aan de hand van de coördinaten waar het graf zich bevindt.

Zelf heb ik al enkele uitvaarten mogen begeleiden op de natuurbegraafplaats. Het maakt op mij steeds weer een diepe indruk. Wat ik niet kan uitleggen en wat je zelf zou moeten ervaren is de serene rust, de bijzondere sfeer, de stilte die uitgaat van een natuurbegraafplaats. Ga er gewoon eens naar toe, bijvoorbeeld naar Hoogengraven bij Arriën, Mepperdennen bij Meppen, Het Wienerveeld bij Ambt Delden of Christinalust bij Enschede.

Ik geloof dat je, als je daar rondloopt, direct aanvoelt of het iets voor je. Als het gaat om het laatste afscheid, is het goed om naar je hart te luisteren. En wie weet fluistert je hart wel zachtjes ‘terug naar de natuur’.