Wandelen
Soms vraagt een familie me of ik, naast het begeleiden van de uitvaart én het spreken tijdens de ceremonie, ook het levensverhaal wil schrijven. Schrijven vind ik echt leuk maar een column is wel iets anders dan een levensverhaal. Het is een eervolle opdracht waar ik graag tijd voor maak.
Het begint met een uitgebreid gesprek met de familie. Met een paar juiste vragen volgen de verhalen al snel. Feiten, anekdotes, herinneringen, vaak vertellen de families van alles door elkaar. Ik krijg echt flarden aan informatie. Het concept is luisteren, luisteren en luisteren. Verder maak ik aantekeningen en stel af en toe een vraag. Het voelt altijd bijzonder dat mensen je zoveel toevertrouwen. Vaak ook mooie verhalen of herinneringen waarvan ze zelf zeggen dat het niet in het levensverhaal hoeft. Maar ze delen het wel, in vertrouwen. Mooi!
En dan…. dan ga ik dus niet achter de computer zitten. Dat is namelijk de manier om een writers block te creëren. Wat dan wel?
Ik ga wandelen. Gewoon wandelschoenen aan, het huis uit, langs de Regge of naar de Sallandse Heuvelrug. Geen oortjes met muziek of een podcast. Ik wandel in stilte.
Wandelen zet je brein in een andere stand. Of zoiets. Google: Professor Erik Scherder, hoogleraar neuropsychologie. Hij kan het theoretisch onderbouwen, ik niet. Maar ik weet inmiddels dat het werkt.
Tijdens de wandeling worden er lijntjes en bruggetjes gelegd tussen de vele flarden informatie die ik heb ontvangen. In mijn hoofd ontspint zich verhaal. Ik praat zelfs hardop in mezelf. Vaak heb ik de aantekeningen daarna niet eens meer nodig. Ik check ze hooguit op feiten.
Dan zoek ik een bankje en schrijf het verhaal in de notities van mijn telefoon. Eenmaal thuis hoef ik het alleen nog maar bij te schaven. En dan stuur ik het naar de familie. Zij krijgen het altijd vooraf te lezen, het is uiteindelijk hun verhaal.
Op die manier ontstaan ook de meeste van mijn columns. Zo ook deze. Op een bankje op de Noetselerberg met uitzicht op de prachtige paarse heide.
Wandelen is balsem voor de hersenen. Het werkt ook als je stress hebt of verdrietig bent. Wandelen schijnt ook goed voor de lijn te zijn. Maar…spoiler…dat werkt dan weer wat minder als ik mezelf na zo’n dag trakteer op een lekker glas wijn met een goed stuk kaas.
Dat wandel ik er de volgende keer wel weer af.